九辩

九辩原文：

野舍老馀生，雅尚今已惬。不逃世忧患，馀事寄巾蹀。行寻青山转，坐对青山叠。欲随白云去，傥与幽人接。盘桓太清洞，怅望长江艓。昔时古锦囊，今还白羽箑。不复叔夜煅，真得孙登摄。九华一枯藜，青溪一孤楫。得丧苟自达，死生安足惵。朱颜久不驻，白发何为镊。群物自流转，吾生寄天燮。德相屡相过，老夫宁足蹑。由来废井水，不如长剑铗。往往论书法，轩轩两目睫。中郎石经在，元常表军捷。汉魏多传人，至宋有遗帖。唐室初最盛，渐衰自中叶。欧虞缅谁嗣，颜柳何足躐。篆籀昔难工，草圣谁敢辄。巨山作散隶，雄古掀龙鬣。贞观喜飞白，凌厉腾春蝶。岂特豁神观，直可祛鬼魇。古人有所寓，天性难必协。所志有小大，其材有勇怯。或惮懦文雅，或轩昂豪侠。或转战鞍马，或驱驰弋猎。或发于止谏，或得于讼牒。或奋夺床陛，或造成械槢。或为神所追，或自执所劫。或醉以贾祸，或诈以行谍。或习于娱乐，或劳于呿嗋。有灿如文锦，有劲如金梜。有倚如戈锋，有点如山嶪。有驶或如波，有媚或如靥。或腾如烟霏，或落如鸟跕。渊妙欲飞动，拙恶愧偏擪。当寝或不寐，当昼亦忘馌。有誉终甚微，或毁则群嗫。为功有不至，考古安能厌。十年幸能就，万金毫岂浥。金玉敷卷轴，龙蛇閟箱笈。是惟小夫技，宁当丈夫业。譬如论唐虞，何曾道郇叶。如君负高识，于此何足挟。一战虽未霸，遐心岂即怗。朝廷方洽熙，四夷皆远慑。坐复洮河地，直捣幽燕胁。朝夕奏奇功，群儒争鼓箧。太平任文治，战血何烦喋。道德以为宇，威武以为堞。岂比叔孙生，杂用随何颊。吾衰何可道，不死同原涉。
一叶晴飞大海傍，东南云色满钱塘。谁言蓟阙三千里，夜夜双凫入上阳。
杨长帆瞪眼道：还能掰扯成这样？何心隐无奈摇头：你们这些个文人呐……执笔一支，黑的也能说成白的，我瞧不起你。
翩翩汉飞将，射虎真空群。驭下闲刁斗，连营岂薄恩。罢来逢醉尉，不识故将军。梁燕兼门雀，飘如陌上尘。玉壶有天地，养晦以全真。
昨儿还发愁在书院的日子要如何打发呢，今儿认识几位，往后也不怕寂寞了。
山接青齐横翠黛，水兼汴泗入洪流。西风落日凭栏处，廊庙江湖总击愁。

九辩拼音解读：

yě shě lǎo yú shēng ，yǎ shàng jīn yǐ qiè 。bú táo shì yōu huàn ，yú shì jì jīn dié 。háng xún qīng shān zhuǎn ，zuò duì qīng shān dié 。yù suí bái yún qù ，tǎng yǔ yōu rén jiē 。pán huán tài qīng dòng ，chàng wàng zhǎng jiāng dié 。xī shí gǔ jǐn náng ，jīn hái bái yǔ zhá 。bú fù shū yè duàn ，zhēn dé sūn dēng shè 。jiǔ huá yī kū lí ，qīng xī yī gū jí 。dé sàng gǒu zì dá ，sǐ shēng ān zú dié 。zhū yán jiǔ bú zhù ，bái fā hé wéi niè 。qún wù zì liú zhuǎn ，wú shēng jì tiān xiè 。dé xiàng lǚ xiàng guò ，lǎo fū níng zú niè 。yóu lái fèi jǐng shuǐ ，bú rú zhǎng jiàn jiá 。wǎng wǎng lùn shū fǎ ，xuān xuān liǎng mù jié 。zhōng láng shí jīng zài ，yuán cháng biǎo jun1 jié 。hàn wèi duō chuán rén ，zhì sòng yǒu yí tiē 。táng shì chū zuì shèng ，jiàn shuāi zì zhōng yè 。ōu yú miǎn shuí sì ，yán liǔ hé zú liè 。zhuàn zhòu xī nán gōng ，cǎo shèng shuí gǎn zhé 。jù shān zuò sàn lì ，xióng gǔ xiān lóng liè 。zhēn guān xǐ fēi bái ，líng lì téng chūn dié 。qǐ tè huō shén guān ，zhí kě qū guǐ yǎn 。gǔ rén yǒu suǒ yù ，tiān xìng nán bì xié 。suǒ zhì yǒu xiǎo dà ，qí cái yǒu yǒng qiè 。huò dàn nuò wén yǎ ，huò xuān áng háo xiá 。huò zhuǎn zhàn ān mǎ ，huò qū chí yì liè 。huò fā yú zhǐ jiàn ，huò dé yú sòng dié 。huò fèn duó chuáng bì ，huò zào chéng xiè dié 。huò wéi shén suǒ zhuī ，huò zì zhí suǒ jié 。huò zuì yǐ jiǎ huò ，huò zhà yǐ háng dié 。huò xí yú yú lè ，huò láo yú kā xié 。yǒu càn rú wén jǐn ，yǒu jìn rú jīn jiā 。yǒu yǐ rú gē fēng ，yǒu diǎn rú shān yè 。yǒu shǐ huò rú bō ，yǒu mèi huò rú yè 。huò téng rú yān fēi ，huò luò rú niǎo dié 。yuān miào yù fēi dòng ，zhuō è kuì piān yè 。dāng qǐn huò bú mèi ，dāng zhòu yì wàng yè 。yǒu yù zhōng shèn wēi ，huò huǐ zé qún niè 。wéi gōng yǒu bú zhì ，kǎo gǔ ān néng yàn 。shí nián xìng néng jiù ，wàn jīn háo qǐ yì 。jīn yù fū juàn zhóu ，lóng shé bì xiāng jí 。shì wéi xiǎo fū jì ，níng dāng zhàng fū yè 。pì rú lùn táng yú ，hé céng dào xún yè 。rú jun1 fù gāo shí ，yú cǐ hé zú jiā 。yī zhàn suī wèi bà ，xiá xīn qǐ jí tiē 。cháo tíng fāng qià xī ，sì yí jiē yuǎn shè 。zuò fù táo hé dì ，zhí dǎo yōu yàn xié 。cháo xī zòu qí gōng ，qún rú zhēng gǔ qiè 。tài píng rèn wén zhì ，zhàn xuè hé fán dié 。dào dé yǐ wéi yǔ ，wēi wǔ yǐ wéi dié 。qǐ bǐ shū sūn shēng ，zá yòng suí hé jiá 。wú shuāi hé kě dào ，bú sǐ tóng yuán shè 。
yī yè qíng fēi dà hǎi bàng ，dōng nán yún sè mǎn qián táng 。shuí yán jì què sān qiān lǐ ，yè yè shuāng fú rù shàng yáng 。
yáng zhǎng fān dèng yǎn dào ：hái néng bāi chě chéng zhè yàng ？hé xīn yǐn wú nài yáo tóu ：nǐ men zhè xiē gè wén rén nà ……zhí bǐ yī zhī ，hēi de yě néng shuō chéng bái de ，wǒ qiáo bú qǐ nǐ 。
piān piān hàn fēi jiāng ，shè hǔ zhēn kōng qún 。yù xià xián diāo dòu ，lián yíng qǐ báo ēn 。bà lái féng zuì wèi ，bú shí gù jiāng jun1 。liáng yàn jiān mén què ，piāo rú mò shàng chén 。yù hú yǒu tiān dì ，yǎng huì yǐ quán zhēn 。
zuó ér hái fā chóu zài shū yuàn de rì zǐ yào rú hé dǎ fā ne ，jīn ér rèn shí jǐ wèi ，wǎng hòu yě bú pà jì mò le 。
shān jiē qīng qí héng cuì dài ，shuǐ jiān biàn sì rù hóng liú 。xī fēng luò rì píng lán chù ，láng miào jiāng hú zǒng jī chóu 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

③晚：晚照或晚气。
④“喧啾”四句：形容音乐既有百鸟喧哗般的丰富热闹，又有主题乐调的鲜明嘹亮，高低抑扬，起伏变化。喧啾：喧闹嘈杂。凤皇：即“凤凰”。
②霭霭：云密集貌。濛濛：微雨绵绵的样子。时雨：季节雨。这里指春雨。

相关赏析

湖山雪霁，皎洁晶莹，犹如玲珑剔透之冰壶，在此清寒之境探寻梅花，可谓清雅之至。而探梅目的，又在寻求林逋诗意和王维画境的同时，流露出作者追攀古人高远超脱的风雅。“雪晴天地一冰壶”，以比喻写出了湖山雪霁的皎洁晶莹。“竞往西湖探老逋”，“老逋”，以人代花，显得别有情味。“对酒”三句，复以不负好景的豪兴，抒写了与唐代诗人李白“五花马，千金裘，呼儿将出换美酒”相似的情怀，表现出鲜明的个性特点。“醉倒在西湖”，是诗人摆脱一切拘束而沉湎于极乐境界的写照。
这首小令用对比的手法，抒发了兴亡之感。采莲曲原是乐府旧题，多写南国水乡，歌咏爱情。杨果沿用采莲曲的旧题，写的却不是爱情，而是兴亡，是惆怅。

作者介绍

长孙佐辅 长孙佐辅，唐，（约公元七九四年前后在世）字不详，朔方人。生卒年均不详，约唐德宗贞元中前后在世。累举进士不第，放荡不羁。弟公辅为吉州刺史，遂往依之。后终不仕。佐辅有诗集号古调集，《全唐诗》存其诗17首。