江上吟

江上吟原文：

路僻天寒可耐寻，羡君处所宛山林。溪回风雨舟难稳，夜聚亲朋酒易深。老屋岿然思旧业，流光驶甚抱衰心。牡丹幸获根株在，还望春来绕砌吟。
圣明天子见升平，二纪颁春下禁庭。今岁御前争进表，明年七十贺慈宁。
吾宗诗律早升堂，道子开元远擅场。二妙取怀相赏析，百篇低首待平章。自怜微尚牵人事，未有中声起国光。腹负真惭读书少，眼明今喜得朋良。
繁花帘阁影迟迟，不计朱颜与白髭。宗洛贵游多问讯，车裘犹似五陵时。
忆我为儿时，家塾在堂隅。日昳读书罢，归时慈母娱。八岁就外傅，《鲁论》初咿唔。九岁五经毕，文义颇不疏。十岁读《礼经》，古句忘崎岖。十一背慈训，茕茕失母乌。十二出门游，奔走能跨驴。是时从大人，来往神愉愉。大人授《孝经》，命儿自写书。儿写书不成，满纸如墨猪。左右反覆视，心气惨不舒。低头清泪落，仰头但嗟吁。大人顾谓儿，儿心一何愚。写书非大难，儿心姑徐徐。心定手不误，尔盍仰视予。侵晨执笔写，写成日裁晡。儿乃破涕笑，喜笑东西趋。取书呼儿来，此书义当摅。读书读其义，此书学根株。儿默听此教，跪受当前除。朝夕执书读，爱重同球图。读罢藏之笥，亵见惧点污。儿今又写书，写书忽痛呼。儿有六岁儿，儿已十年孤。昔时一卷书，岁时常宝储。今日写此帙，吞声泪沾裾。昔写今亦写，今日迥自殊。昔泣今亦泣，两泣不相如。昔写虽丑恶，嬉戏称凤雏。今写好似昔，谁与正瑕瑜。昔泣实恃爱，貌郁神不痡。今泣复何益，泪眼空为枯。哀哉一卷书，写罢还踟蹰。儿亦呼其儿，学不在五车。但求孝悌性，敬爱理不虚。亦不在荣达，名誉播九区。但求守吾身，战战保发肤。儿有弱小甥，神采清且都。七岁痛陟岵，似续守门闾。此书大义在，此诗非烦纡。儿复呼其儿，试诵与尔姑。尔姑闻此诗，哀痛犹茹茶。尔内外兄弟，敬谨相友于。立身与显亲，毋苦不肖吾。
秦淼无力地靠在他肩膀上，仲怔不已：将来……葫芦哥哥……忍着心疼，她强笑道：信不信的，我也再不能来第二回了。

江上吟拼音解读：

lù pì tiān hán kě nài xún ，xiàn jun1 chù suǒ wǎn shān lín 。xī huí fēng yǔ zhōu nán wěn ，yè jù qīn péng jiǔ yì shēn 。lǎo wū kuī rán sī jiù yè ，liú guāng shǐ shèn bào shuāi xīn 。mǔ dān xìng huò gēn zhū zài ，hái wàng chūn lái rào qì yín 。
shèng míng tiān zǐ jiàn shēng píng ，èr jì bān chūn xià jìn tíng 。jīn suì yù qián zhēng jìn biǎo ，míng nián qī shí hè cí níng 。
wú zōng shī lǜ zǎo shēng táng ，dào zǐ kāi yuán yuǎn shàn chǎng 。èr miào qǔ huái xiàng shǎng xī ，bǎi piān dī shǒu dài píng zhāng 。zì lián wēi shàng qiān rén shì ，wèi yǒu zhōng shēng qǐ guó guāng 。fù fù zhēn cán dú shū shǎo ，yǎn míng jīn xǐ dé péng liáng 。
fán huā lián gé yǐng chí chí ，bú jì zhū yán yǔ bái zī 。zōng luò guì yóu duō wèn xùn ，chē qiú yóu sì wǔ líng shí 。
yì wǒ wéi ér shí ，jiā shú zài táng yú 。rì yì dú shū bà ，guī shí cí mǔ yú 。bā suì jiù wài fù ，《lǔ lùn 》chū yī én 。jiǔ suì wǔ jīng bì ，wén yì pō bú shū 。shí suì dú 《lǐ jīng 》，gǔ jù wàng qí qū 。shí yī bèi cí xùn ，qióng qióng shī mǔ wū 。shí èr chū mén yóu ，bēn zǒu néng kuà lǘ 。shì shí cóng dà rén ，lái wǎng shén yú yú 。dà rén shòu 《xiào jīng 》，mìng ér zì xiě shū 。ér xiě shū bú chéng ，mǎn zhǐ rú mò zhū 。zuǒ yòu fǎn fù shì ，xīn qì cǎn bú shū 。dī tóu qīng lèi luò ，yǎng tóu dàn jiē yù 。dà rén gù wèi ér ，ér xīn yī hé yú 。xiě shū fēi dà nán ，ér xīn gū xú xú 。xīn dìng shǒu bú wù ，ěr hé yǎng shì yǔ 。qīn chén zhí bǐ xiě ，xiě chéng rì cái bū 。ér nǎi pò tì xiào ，xǐ xiào dōng xī qū 。qǔ shū hū ér lái ，cǐ shū yì dāng shū 。dú shū dú qí yì ，cǐ shū xué gēn zhū 。ér mò tīng cǐ jiāo ，guì shòu dāng qián chú 。cháo xī zhí shū dú ，ài zhòng tóng qiú tú 。dú bà cáng zhī sì ，xiè jiàn jù diǎn wū 。ér jīn yòu xiě shū ，xiě shū hū tòng hū 。ér yǒu liù suì ér ，ér yǐ shí nián gū 。xī shí yī juàn shū ，suì shí cháng bǎo chǔ 。jīn rì xiě cǐ zhì ，tūn shēng lèi zhān jū 。xī xiě jīn yì xiě ，jīn rì jiǒng zì shū 。xī qì jīn yì qì ，liǎng qì bú xiàng rú 。xī xiě suī chǒu è ，xī xì chēng fèng chú 。jīn xiě hǎo sì xī ，shuí yǔ zhèng xiá yú 。xī qì shí shì ài ，mào yù shén bú pū 。jīn qì fù hé yì ，lèi yǎn kōng wéi kū 。āi zāi yī juàn shū ，xiě bà hái chí chú 。ér yì hū qí ér ，xué bú zài wǔ chē 。dàn qiú xiào tì xìng ，jìng ài lǐ bú xū 。yì bú zài róng dá ，míng yù bō jiǔ qū 。dàn qiú shǒu wú shēn ，zhàn zhàn bǎo fā fū 。ér yǒu ruò xiǎo shēng ，shén cǎi qīng qiě dōu 。qī suì tòng zhì hù ，sì xù shǒu mén lǘ 。cǐ shū dà yì zài ，cǐ shī fēi fán yū 。ér fù hū qí ér ，shì sòng yǔ ěr gū 。ěr gū wén cǐ shī ，āi tòng yóu rú chá 。ěr nèi wài xiōng dì ，jìng jǐn xiàng yǒu yú 。lì shēn yǔ xiǎn qīn ，wú kǔ bú xiāo wú 。
qín miǎo wú lì dì kào zài tā jiān bǎng shàng ，zhòng zhēng bú yǐ ：jiāng lái ……hú lú gē gē ……rěn zhe xīn téng ，tā qiáng xiào dào ：xìn bú xìn de ，wǒ yě zài bú néng lái dì èr huí le 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①新晴：初晴。野望：放眼向田野眺望。极目：穷尽目力向远处看。氛垢：雾气和尘埃；氛，雾气，云气；垢，污秽，肮脏。
①九州：中国的别称之一。分别是：冀州、兖州、青州、徐州、扬州、荆州、梁州、雍州和豫州。生气：生气勃勃的局面。恃：依靠。万马齐喑：比喻社会政局毫无生气。喑：沉默，不说话。

相关赏析

“身似浮云”三句，是漂亮的鼎足对。“身似浮云”表现了少妇坐卧不宁的心态；“心如飞絮”表现了少妇的魂不守舍；“气若游丝”表现了少妇因思念而恹恹欲病的形态。作者通过对少妇身、心、气的描写，将少妇“便害相思”的情态表现得淋漓尽致。短短几句，就足见女主人公的相思之苦、恋情之深。

作者介绍

朱惟贤 朱惟贤，休宁（今属安徽）人。度宗咸淳元年（一二六五）特科进士（明弘治《徽州府志》卷六）。授涟水丞，权淮东安抚大使司佥厅（同上书卷八）。